ท่านรองธรรมอธิการ

    จากที่เคยลุ่มหลงในอบายมุข ได้ตื่นแจ้งเห็นธรรม แปรเปลี่ยนชะตาชีวิต ตัดขาดสิ้นจากหนทางอบาย มุ่งสู่หนทางธรรม ตั้งปณิธานกินเจตลอดชีวิต ก่อเกิดชีวิตใหม่ ทำให้ภรรยาของท่านได้ประจักษ์ถึงความล้ำค่าของธรรมะ
    ขณะนั้นทางการไต้หวันยังไม่เข้าใจในการเผยแผ่วิถีอนุตตรธรรม ทำให้นักธรรมอาวุโสถูกจับขังคุก ท่านเป็นทหารสังกัดกองทัพอากาศ จึงองอาจกล้าหาญเอาตัวเองออกมาปกป้องสถานธรรม และเฉียนเหยินทั้งหลาย ด้วยเหตุนี้ท่านจึงถูกไล่ออก ชื่อขึ้นบัญชีดำ ทั้งครอบครัวถูกคัดชื่ออกจากบัญชีสำมะโนประชากรหมู่บ้าน บุตรชายหญิงไม่สามารถเข้าเรียนโรงเรียนของทหารอากาศ และไม่สามารถสมัครเข้าทำงานในหน่วยงานทหารอากาศได้
    แม้ชีวิตตกอับลำบากแสนเข็ญ ท่านก็ไม่ได้โกรธเคือง เพราะเข้าใจถึงภาวะมารทดสอบ และได้สลายหนี้เวรกรรม เป็นการฝึกความอดทน ฝึกฝนแรงไฟสุขุม
    ฟ้าเบื้องบนไม่ทอดทิ้งผู้ปฏิบัติบำเพ็ญจริง “ยิ่งเสียสละทุ่มเท ฟ้ายิ่งตอบแทนคืนให้” ในที่สุดบุตรของท่านก็ได้ทำงานไปรษณีย์ เงินเดือนสูงกว่าหน่วยงานทหารอากาศ ถึงสามเท่า ท่านเองเมื่อตกงานก็ทำอาชีพขายถั่วงอก ขายดีมากต้องดูแลรดน้ำ ทั้งกลางวันกลางคืน ทำให้ไม่มีเวลาปฏิบัติงานธรรม ในใจท่าน การทำงานเพียงเพื่อการดำรงชีวิตของครอบครัวเท่านั้น ไม่ได้ต้องการใช้ชีวิตอย่างคนทางโลก จึงเปลี่ยนงานใหม่ โดยขายเต้าเจี้ยวพริกยี่ห้อหมิงเต๋อ กิจการเจริญรุ่งเรืองมาก ในงานประชุมธรรมครั้งหนึ่ง พระอาจารย์จี้กงได้เมตตาว่า “การค้านี้ หมื่นเซียนพุทธะช่วยเหลือเจ้า จึงเจริญรุ่งเรือง เต้าเจี้ยวพริกยี่ห้อหมิงเต๋อ จึงเลื่องชื่อในไต้หวัน เมื่อมีใจจริงทำงานฟ้า ฟ้าช่วยเหลือเจ้า หนึ่งหน่วยทุน ให้หมื่นหน่วยกำไร” 
    ท่านเคารพท่านเหล่าเฉียนเหยิน ท่านหลิวเฉียนเหยิน(ต้าเต๋อเจินจวิน) และท่านฉีเฉียนเหยิน เสมือนดั่งบิดาผู้ให้ชีวิตใหม่กับท่าน จึงทุ่มเทเสียสละ อุทิศตนเพื่องานธรรมสุดจิตสุดใจ ที่ไหนมีการก่อสร้างสถานธรรม ท่านได้บริจาคช่วยเหลือ อีกทั้งทำบุญช่วยเหลือผู้คนต่างๆมากมาย จนทางการสรรเสริญท่านว่า “ท่านหลิวนักบุญผู้ยิ่งใหญ่(หลิวต้าซั่นเหยิน)”
    ในงานประชุมธรรมครั้งหนึ่งท่านล้มป่วยหนัก พระอาจารย์จี้กงเมตตาประทานอักษรว่า “หลิวฟ่งไป่ซื่อ” เป็นความนัยว่าท่านเฉียนเหยิน ได้ทุ่มเทเสียสละ บรรลุปณิธาน มรรคผลพร้อมสมบูรณ์ พระแม่องค์ธรรมโปรดประทานอริยฐานะ “ฮุ่ยเอวี๋ยนต้าไซว่”